Description
«Η φιλοσοφία σε καμιά περίοδο της εξέλιξής της δεν μπόρεσε ν’ ανταποκριθεί στην αξίωση ότι είναι αυστηρή επιστήμη». Η αρνητική αυτή διαπίστωση δηλώνει τον απώτερο στόχο της φαινομενολογίας του Χούσσερλ σε όλες τις επιμέρους της μορφές: την αυστηρή αναθεμελίωση της φιλοσοφίας. Εμφατική διατύπωση του στόχου αυτού αποτελεί το δοκίμιο Η φιλοσοφία ως αυστηρή επιστήμη (1911).
Η αναθεμελίωση της φιλοσοφίας έχει ως ιθύνουσα αρχή το φαινομενολογικό αίτημα «πίσω στα ίδια τα πράγματα», την απαρέγκλιτη δηλ. τήρηση της έρευνας στα φαινόμενα. Τα δε φαινόμενα είναι δεδομένα της συνείδησης, ώστε η εξέτασή τους λαμβάνει τον χαρακτήρα αναστοχασμού του υπερβατολογικού υποκειμένου. Το αναθεμελιωτικό πρόγραμμα της φαινομενολογίας παρέχει συνάμα την βάση για την κριτική κυρίαρχων φιλοσοφικών τάσεων της εποχής: του νατουραλισμού, του ιστορισμού και της κοσμοθεωριακής φιλοσοφίας.
Το δοκίμιο Η φιλοσοφία ως αυστηρή επιστήμη αποτελεί το μόνο κείμενο που εξέδωσε ο Χούσσερλ στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στα δύο μεγάλα συστηματικά του έργα Λογικές έρευνες (1900-1901) και Ιδέες για μία καθαρή φαινομενολογία και φαινομενολογική φιλοσοφία (1913). Χάρη στον προγραμματικό και συνοπτικό του χαρακτήρα, συνιστά εξαιρετική εισαγωγή στον στοχασμό του μεγάλου αυτού φιλοσόφου του 20ού αιώνα.
