ISBN: 978-960-283-267-7

Σελίδες: 234

Τιμή: 13 

Τα 22 διηγήματα της συλλογής είναι, ως επί το πλείστον, μικρές ανθρωποκεντρικές «βινιέτες», πορτρέτα χαρακτήρων με σάρκα και οστά, κι εξιστορήσεις περιστατικών ή μικρών δραμάτων πέρα για πέρα αληθινών, καθώς ξεπήδησαν από το όλο δημοσιογραφικό και λαογραφικό έργο του συγγραφέα. Ακολουθώντας μια σχεδόν χρονολογική σειρά, που αντικατοπτρίζει την εν γένει διαδρομή της αλβανικής και βορειοηπειρώτικης  κοινωνίας, τα κείμενα εκκινούν από τη ζωή στο χωριό, καταπιάνονται με περιστατικά της ζωής στην αλβανική πόλη ή κωμόπολη, δεν παραλείπουν να μιλήσουν για την ξενιτιά, και καταλήγουν στην απομυθοποίηση που νιώθει ο μετανάστης για τη σύγχρονη, τη «μοντέρνα» Ελλάδα.

Στα διηγήματα του Ανδρέα Ζαρμπαλά, ο Βορειοηπειρώτης της υπαίθρου είναι ξωμάχος παθιασμένος με τη γενέθλια γη, που τον βασανίζει, αλλά και τον τρέφει και τον γαληνεύει – όπως ακριβώς κι ο γείτονάς του απ’ τη νότια πλευρά των συνόρων ή από κάθε άλλη γωνιά της ελληνικής επαρχίας· ο μετανάστης γεύεται το ίδιο πικρό ψωμί είτε είναι Αλβανός είτε Έλληνας Βορειοηπειρώτης· το «καθεστώς» δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια για να τρίξουν τα θεμέλιά του· οι σταθμοί της γνωστής-άγνωστης ιστορίας της γειτονικής χώρας γλιστρούν στο κείμενο με σχεδόν ανεπαίσθητο τρόπο· κι ο αναγνώστης έχει μια σπάνια ευκαιρία να ψηλαφίσει τον ψυχισμό όχι μόνο του «μειονοτικού» που ήρθε αντιμέτωπος με μια Ελλάδα διαφορετική από τη «Γη της Επαγγελίας» των ονείρων του, αλλά και του Βορειοηπειρώτη τού διχασμένου ανάμεσα στις «εθνικές» και τις «προοδευτικές» προσταγές της συνείδησής του.