ISBN: 960-6624-11-0

Σελίδες: 256

Τιμή: 17 €

Ο Jules Supervielle (1884-1960), μαζί με τους Ι. Ντυκάς και Ζ. Λαφόργκ, ήταν  ένας από τους Γαλλο-Ουρουγουανούς ποιητές που σημάδεψαν την ποίηση του 20ού αιώνα. Πιο δυναμικός από τους τρεις, ο Supervielle μετέδωσε ένα νέο ρίγος στα ευρωπαϊκά γράμματα, φέρνοντας στο ποιητικό φως γοητευτικά, σκληρά, πρωτάκουστα θέματα: τις πάμπες, τα κοπάδια, τους εξαθλιωμένους αποίκους, τον ωκεανό, τις σκάλες όπου πιάνουν τα πλοία, τους πρωτόγονους γκάουτσο...

Η ποίηση του Supervielle, η οποία αρχικά επικεντρωνόταν στο λατινοαμερικάνικο τοπίο, συνέχισε να εξελίσσεται και μετά την εγκατάσταση του ποιητή στην έτερη πατρίδα του, τη Γαλλία, βαθαίνοντας ολοένα και οδηγούμενη τελικά στην έκφραση μιας βαθιάς υπαρξιακής αγωνίας.

Παραγνωρισμένος κάποτε από την «επίσημη» κριτική (ίσως γιατί προτίμησε να μην προσχωρήσει ποτέ σε κανένα λογοτεχνικό κίνημα, αδιαφορώντας για τα μεγάλα «ρεύματα»), προς το τέλος της ζωής του ο Supervielle ανακηρύχθηκε από τους ομοτέχνους του «Πρίγκιπας των ποιητών». Ο ίδιος, πάντως, φιλοδοξούσε απλώς να γίνει ο «συμφιλιωτής της καινούργιας ποίησης με την παλιά»... Έτσι, η γεμάτη μουσική ποίησή του κινείται μεταξύ μοντερνισμού και παράδοσης. Με τον απόηχο πάντα μιας νοσταλγίας της παιδικής ηλικίας και, ταυτόχρονα, μιας αίσθησης μοναξιάς, με έντονο αρκετές φορές το φόβο του θανάτου, αλλά και πλημμυρισμένη από την ομορφιά του κόσμου, η ποίηση του Supervielle αγγίζει τα μύχια του αναγνώστη και συγκινεί βαθιά.